Choć nazywana obszarem pokoju, w którym prawdopodobieństwo wystąpienia konfliktu międzypaństwowego jest niezwykle niskie, Ameryka Łacińska pozostaje najniebezpieczniejszym regionem świata. Na takie twierdzenie pozwalają publikowane przez Biuro Narodów Zjednoczonych do spraw Narkotyków i Przestępczości (UNODC) dane dotyczące wskaźnika zabójstw na 100 000 mieszkańców. Z raportu za 2017 rok wynika, że wskaźnik ten w Ameryce Południowej (24,2) był wyższy niż w Afryce (13,0), Europie (3,0) czy Azji (2,3). Mimo że zagwarantowanie bezpieczeństwa osobistego jest jednym z fundamentalnych obowiązków państwa, nie znajduje on odzwierciedlenia w praktyce. Rzeczywistość w Ameryce Łacińskiej, w której przemoc przybiera bardzo zróżnicowane formy, jest przy tym niezwykle złożona. Ta rzeczywistość stanowi temat niniejszej książki.
Autorzy poszczególnych rozdziałów pochylają się nad zagadnieniem przemocy i bezpieczeństwa, aby przybliżyć czytelnikowi źródła przemocy, jej niekiedy nieoczywiste rodzaje oraz konsekwencje. Przyglądając się analizowanym zjawiskom przez pryzmat badań antropologiczno-kulturowych, politologicznych i literackich, eksperci uwzględniają przy tym specyfikę poszczególnych państw, m. in. Meksyku, Kolumbii, Argentyny, Peru czy Salwadoru. Reprezentując zróżnicowane dziedziny i ośrodki akademickie w Europie, Stanach Zjednoczonych oraz państwach Ameryki Łacińskiej, badacze nie ulegli pokusie poszukiwania uniwersalnych i uproszczonych rozwiązań, lecz kierowali się dążeniem do rzetelnego nakreślenia zjawiska dotykającego milionów obywateli regionu. Książka jest głosem w dyskusji nad być może najpoważniejszym wyzwaniem stojącym przed Ameryką Łacińską w XXI wieku.